”من خوب می‌دانم که چشم‌ها، ترجمان قلبِ انسان‌اند. شاید شیفتگی تو، از آن لحظه‌ای شروع شد که باران چشم‌های حسین(ع) ریخت توی کویر چشمهایت و تو سیراب شدی. تو شکوفه‌های گیلاس را در قلب کویر وجودی‌ات شکوفا و شاداب نظاره کردی.“
امیرالمؤمنین علی (ع)، جَوْن را که غلام سیاهی بود و اهل نوبه (منطقه‌ای در آفریقا) به ١۵٠ دینار خرید و به ابوذر بخشید. پس از رحلت جناب ابوذر، به مدینه بازگشت و در خدمت امیرالمؤمنین (ع) بود و پس از آن، در خدمت امام حسن مجتبی (ع) و سرانجام با وجود کهولت سن، به سپاه امام حسین (ع) در نی‌نوا پیوست.
” بار دیگر، پلک‌های منتظر تو نگاهت را می‌دوخت به نگاه ابری و طوفانی حسین (ع) تا شاید در بحبوحه نفس بریدن‌ها، غرق شوی در دریای خروشان عشق و شادمان از نفس کم آوردن فرو بروی در اندوه دوری. آنوقت میبینی که ملکوت سیاهی صورت تو، در عالم بالا، سفیدی‌ست و درخشانی؛ چونان شکوفه‌های درخت‌های میوه در بهار… “
اسلحه‌شناس سپاه بود و استاد اسلحه‌سازی و در تعمیرآلات جنگی مهارت داشت. در شب عاشورا، به نقل از امام سجاد (ع) در خیمه مخصوص امام حسین (ع) فقط جَوْن درکنار امام بود تا شمشیرش را بازبینی و اصلاح کند.
” چه بی‌تابانه و مشتاق مرگ، از حسین (ع) رخصت میدان طلبیدی و او گفت که “ای جَوْن! تو برای عافیت به دنبال ما آمده‌ای، پس خودت را گرفتار و مبتلای ما مکن! تو بازگرد، که ما رسم عافیت برانداختیم!”
می‌گویند افتادی به قدم‌های امام و نالیدی و گفتی:
”يابن رسول اللّه…. انّ ريحى لمنتن و انّ حسبى للئيم و أن لونى لأَسود، فتنفسّ علىّ فى الجنّة، فتطيب ريحى و يشرف حسبى و يبيضّ وجهى. لا واللّه لا أفارقكم حتى يختلط هذا الدم الاسود مع دمائكم.
اى پسر رسول خدا! بوى بدن من تند و گنديده است و ريشه و نسب من، پست است و رنگم سياه…
تو بر من اين راحتى را در بهشت ببخش تا بوى من خوش و جسمم شريف و رويم سفيد گردد. نَه به خدا قسم! از شما جدا نمى‌شوم تا خون اين سياه با خونهاى شما آميخته شود… “
” واپسین لحظات، حسین (ع) که دید روی زمین افتادی خودش را به بالینت رساند و نقل است که بلند بلند گریست و دعا کرد:
«اللهم بيض وجهه و طيّب ریحَه…
خدايا! رويش را سفيد و بويش را خوش بگردان.»“
گفته‌اند روز بیستم محرم، یعنی ده روز بعد از عاشورا جمعی از قبیله بنی اسد بدن شریف جَوْن را پیدا کردند درحالیکه صورتش نورانی و بدنش معطر بود و سپس او را دفن کردند.
أَلسَّلامُ عَلَى النّازِحینَ عَنِ الاَْوْطانِ،
سلام بر آن دور افتادگان از وطن‌ها…
“زیارت ناحیه مقدسه”
انتهای پیام/چ
