اخبار استاناخبار ویژهاسلایدر

کسی از من اجاره طلب نکرده بود

گفتگوی بی‌رسانه با معاون اداره‌کل کار استان

به گزارش بی‌رسانه، برخی گزارش‌ها مبنی بر این که عباس غیاث‌الدین، معاون اداره‌کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی چندین سال است که یک خانه سازمانی را تخلیه نمی‌کند، ما را بر آن داشت تا واقعیت ماجرا را از خود وی جویا شویم. آن‌چه می‌خوانید گفتگوی بی‌رسانه با معاون اداره‌کل کار است که بی‌کم‌وکاست منتشر می‌شود.

بی‌مقدمه شما را به مطالعه این گفتگو دعوت می‌کنیم:

بی‌رسانه: حسب اطلاع، حضرتعالی در یک خانه سازمانی سکونت دارید و به رغم پیگیری‌های پرشمار برای تخلیه این خانه، از تخلیه آن سر باز زده‌اید؛ آیا درباره این گزاره توضیحی دارید؟

من در خانه سازمانی سکونت دارم اما اقدامات پرشماری برای تخلیه این خانه صورت نگرفته است. من با دستگاه متولی، هماهنگ بوده‌ام.

بی‌رسانه: یعنی اداره‌کل راه و شهرسازی؟

بله.و هیچ محدودیتی هم برای تخلیه این خانه نداشته‌ام. تقاضا کرده‌ام که طبق قانون واگذاری، اگر امکان دارد، آن را به خود من با قیمت کارشناسی، بفروشند. چندین مورد وجود دارد که این کار را انجام داده‌اند، یعنی مسبوق به سابقه است و می‌توانند به من واگذار کنند. آن‌ها آمده‌اند، خانه را اندازه‌گیری هم کرده‌اند و من گفته‌ام هروقت بگویید تخلیه کن، در خدمت هستم.

بی‌رسانه: با توجه به این که مهلت تعیین تکلیف خانه‌های سازمانی در سال 93 پایان یافته بود؛ امکان اخذ اجاره از حضرتعالی وجود نداشته است. آیا این که از سال 93، حضرتعالی اجاره‌ای هم پرداخت نکرده‌اید درست است؟

بارها درخواست کرده‌ام که با من قرارداد ببندند اما به واسطه منعی که وجود داشته، با من قرارداد نبسته‌اند. مدیریت وقت اداره‌کل ما به من گفته در این خانه بنشین. بارها گفته‌ام که با من قرارداد ببندید، قرارداد نبسته‌اند. منعی برای دادن اجاره نداشته‌ام. هزینه‌ای که در این خانه کرده‌ام، بیش‌تر از اجاره‌ای است که می‌خواستم پرداخت کنم. اگر اجاره می‌دادم، آن‌ها باید هزینه‌هایی که کرده بودم را هم می‌دادند.

همین الان هم آن واحد، چنان واحدی است که بخواهد کسی آرزویش را داشته باشند؛ فکر می‌کنم از سطح خانه‌های آدم‌هایی که در سطح پایین جامعه هستند هم پایین‌تر باشد. من باید در آن خانه هزینه می‌کردم تا قابل استفاده باشد. فکر نمی‌کنم که چیزی بدهکار باشم اما اگر بگویند بدهکار هستم هم محدودیتی در پرداخت اجاره ندارم. تا بحال کسی از من نخواسته که اجاره بدهم و نداده باشم.

بی‌رسانه: ظاهرا مدیرکل راه و شهرسازی هم به تازگی از حضرتعالی خواسته‌اند که این خانه را تخلیه کنید تا امکان فروش آن مهیا شود. مطابق قانون حمایت از تولید و عرضه مسکن، خانه‌های سازمانی باید به مزایده گذاشته شوند اما ظاهرا به دلیل سکونت حضرتعالی در آن، این امر تا کنون امکان‌پذیر نشده است.

آقای رجبی با من تماس داشتند. گفتند همکاران ما می‌خواهند خانه را متر کنند تا برای فروش آن اقدام کنیم. گفتم قبل از تماس شما آمده‌اند. گفتیم اگر میخواهید به مزایده بگذارید، تخلیه می‌کنیم.

بی‌رسانه: آیا تقاضا کرده‌اید این خانه از طریق ترک تشریفات در اختیار شما قرار بگیرد؟

من هم به رئیس‌جمهور دولت دهم تقاضا دادم، هم به مدیرکل قبلی تقاضا دادم و هم از طریق یکی از نمایندگان قبلی به وزارتخانه درخواست دادم اما پاسخی به من ندادند. پیگیری‌های که دیگران کرده‌اند، من نکرده‌ام و کسی را واسطه نکرده‌ام. الان هم درخواست کرده بودم که اگر امکان قانونی وجود دارد آن را به من بفروشند اما الان شاید این تقاضا را نداشته باشم چون نه امکان خرید آن را دارم و نه می‌خواهم این‌جا بمانم. یکی دو ماه دیگر تکلیفم روشن می‌شود و می‌روم.

بی‌رسانه: در ماده 7 قانون نحوه واگذاری خانه‌های سازمانی، ذکر شده که خریداران خانه‌های سازمانی بایستی فاقد شش‌دانگ واحد مسکونی باشند. با توجه به این که حضرتعالی در شاهرود یک واحد مسکونی دارید، آیا درخواستتان برای خرید این خانه، قانونی است؟

چون موارد مشابه دیگری انجام شده، قطعا راهی داشته که واگذار کرده‌اند. من به واسطه همین تقاضا داده‌ام. وگرنه اظهر من الشمس است که در شاهرود خانه‌ای دارم.

بی‌رسانه: بنابراین درخواستتان منافی این ماده قانونی است؟

من برداشتم این نیست، شما برداشتتان این است. فکر می‌کنم یکی از دلایلی که با من قرارداد نمی‌بستند این بود که تعهدی برایشان ایجاد می‌شد. در سمنان و شاهرود، مواردی هست که خانه‌ها را واگذار کرده‌اند. در شاهرود واحدی را به کسی دادند که بومی نبود، الان هم مسئولیت ندارد. من نمی‌گویم چرا به او داده‌اند. من می‌گویم اگر امکان ندارد که به من بدهند، مکتوب بگویند. اصراری هم ندارم.

بی‌رسانه: در مجموع، معتقدید که سکونتتان در این خانه، قانونی بوده است؟

من تا سال 97 که قانونا می‌توانستم در این خانه سکونت داشته باشم. هماهنگ هم کرده بودم. دو سال هم هست که کروناست و خود دولت می‌گوید مستأجران در خانه‌ها بمانند. شاید من فقط یکسال بیش‌تر از آن‌چه که قانون گفته است، در این خانه سکونت داشته‌ام. به ما بگویند فلان مقدار هزینه این مدت شده… من مورد دیگری داشته‌ام که از تهران آمده‌اند، چندین‌سال در شاهرود در خانه سازمانی بوده‌اند.

این را هم بنویسید که من فکر نمی‌کنم که بیش‌تر از حقم در این خانه سکونت کرده باشم و به دولت ضربه زده باشم. شما واحدهایی که تخلیه شده و قرار بوده واگذار کنند را ببینید و ببینید که چه بلایی بر سرشان آمده. اگر این خانه‌ها همزمان با تخلیه، به فروش نرسد و چند ماهی به حال خود باقی بماند، یا پاتوق معتادها می‌شود و یا وسایل داخل آن را می‌دزدند.

من هیچ اصراری به کار غیرقانونی ندارم. از ابتدای کارم، کار غیرقانونی از کسی نخواسته‌ام و هرجا خواسته‌ای داشته‌ام و به من گفته‌اند نه، تشکر کرده‌ام و رفته‌ام. شما دوست داشتید که روی کیس ما کار کنید. من می‌دانم چه کسی این‌ها را به شما گفته. یک‌سری آدم زیاده‌خواهِ اهل رسانه هستند که می‌خواهند یک‌نفر را خراب کنند. من چیز غیرشفافی ندارم و اگر خلاف هم کرده باشم، پای جبران آن می‌ایستم.

پی‌نوشت: تصویر، تزئینی است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا