چه سرنوشتی در انتظار بنای آرامگاه شیخ علاءالدوله است؟

به گزارش بی‌رسانه، چندی قبل، وقتی دهیار صوفی‌آباد، انتقاداتی را نسبت به وضعیت آرامگاه شیخ علاءالدوله مطرح کرد و گلایه‌هایی را توامان خطاب به میراث و اوقاف بیان کرد، مجالی برای گفتگو با مدیرکل اوقاف و امور خیریه فراهم شد و حجت‌الاسلام تدینی در آن گفتگو اعلام کرد که مجوز واگذاری 12ساله آرامگاه شیخ علاءالدوله به اداره‌کل میراث فرهنگی صادر شده است.

پیش از عید نوروز، دیدگاه اداره‌کل میراث فرهنگی را در این خصوص در گفتگو با امیر کرم‌زاده، مدیرکل و صفاخواه معاون اداره‌کل میراث فرهنگی جویا شدیم. آن‌چه می‌خوانید حاصل این گفتگوست.

بی‌رسانه: چندی قبل مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان در گفتگو با بی‌رسانه اعلام کرد که مجوز واگذاری آرامگاه شیخ علاءالدوله به اداره‌کل میراث فرهنگی به منظور جذب سرمایه‌گذار صادر شده است. این موضوع در چه مرحله‌ای است؟

کرم‌زاده: من هنوز مجال آن را نیافته‌ام که از مجموعه شیخ علاءالدوله بازدید کنم اما باید به یک نکته کلی اشاره کنم. ما به تازگی از یک حمام در محله شترخان سمنان بازدید کردیم که گفته می‌شد باید به عنوان یک جاذبه گردشگری ثبت شود اما باید در نظر داشت که آن قدر آثار فاخر در سمنان و دیگر شهرهای استان وجود دارد که این حمام نمی‌تواند در اولویت باشد و نیز نمی‌تواند به لحاظ سرمایه‌گذاری، جاذب باشد.

صفاخواه: این بنا یک بنای تاریخی است و مالکیت آن در اختیار اداره کل اوقاف است. زمانی، نگهداری آن بر عهده ما بود اما گفتیم چون ما مالک این بنا نیستیم، نگهداری آن را باید اوقاف انجام دهد. اوقاف این کار را خوب انجام نداد. نگهداری و مرمت این بنا نیاز به هزینه‌های زیادی دارد. ما به اوقاف پیشنهاد کردیم که اگر می‌خواهید میراث فرهنگی مرمت این اثر را بپذیرد، آن را در بازه ای 15 تا 20 ساله در اختیار میراث فرهنگی قرار دهید تا هم بتوانیم در آن هزینه کنیم و هم برای ارائه به سرمایه‌گذار توجیه داشته باشد.

فکر می‌کنم مطابق رایزنی‌های اداره‌کل اوقاف با اوقاف کشور، با واگذاری این بنا به مدت 12 سال موافقت شده است. اما ندیده‌ایم که مکاتبه‌ای در این خصوص با میراث صورت گرفته باشد. مرمت این آرامگاه هزینه بسیاری دارد. ما پیش از این نیز برای این بنا بسیار هزینه کرده‌ایم.

کرم‌زاده: یکی از انتظاراتی که ارگان‌ها و مردم دارند این است که حتی اگر یک دیوار میراثیِ متعلق به شخص حقیقی، در حال تخریب بود، میراث فرهنگی آن را با اعتبارات دولتی مرمت کند. قانون می‌گوید چنان‌چه یک بنای تاریخی تحت اختیار یک دستگاه دولتی است، آن دستگاه موظف است با اعتبارات خودش آن بنا را مرمت کند. اکثر موقوفه‌های ما، درآمد دارند و باید از درآمد خود این موقوفه‌ها، برای آن‌ها هزینه شود.

یک‌سری بنای تاریخی در اختیار اشخاص و نهادها در استان وجود دارد که می‌گویند میراث باید آن‌ها را مرمت کند. مگر میراث خودش مشکل ندارد؟ مگر کم آب‌انبار قابل مرمت داریم؟ مالکین باید خودشان پیش‌قدم شوند، ما هم مشوق‌های قانونی داریم. دخانیات، در بیارجمند یک بنای تاریخی را تحت اختیار دارد که یا باید آن را مرمت کند یا آن را به میراث واگذار کند.

اگر این بنا به میراث واگذار شود، ما تکلیف خودمان را می‌دانیم؛ برای آن اعتبار پیش‌بینی می‌کنیم و به مرمت آن فکر می‌کنیم.