تونلِ بهشت، دروغِ سیزده شهرداری سمنان بود؟

دکتر احسان کاشی، کارشناس ترافیک و عضو هیأت علمی دانشگاه در گفتگو با خبرنگار بی‌رسانه در پاسخ به پرسش‌هایی درباره ابعاد پروژه شهرداری سمنان موسوم به «تونل بهشت» اظهار داشت: این پروژه عنوان جذابی دارد اما بر خلاف این عنوان جذاب، می‌تواند آثار زیان‌باری به دنبال داشته باشد؛ چنان‌که در خبرها ذکر شده این پروژه اجرای زیرگذر در محدوده میادین سعدی، مشاهیر و عدالت است در حالی که امروز همه می‌دانند هسته‌های مرکزی شهر جای احداث تقاطع غیرهمسطح نیست.

کاشی با بیان این که اجرای این پروژه مشکلاتی را در دسترسی‌ها در محدوده مابین میادین مذکور ایجاد می‌کند گفت: به عقیده من، بروز این مشکلات بدیهی است و نیاز به مطالعات ترافیکی و شبیه‌سازی ندارد و این پروژه به هیچ‌وجه توجیه فنی نخواهد داشت؛ در یکی از ادوار پیشین مدیریت شهری نیز این بحث مطرح بود که زیرگذری از نزدیکی بیمارستان فاطمیه آغاز شود و پیش از میدان عدالت کنونی به پایان برسد؛ در همان زمان مشاور حمل و نقل و ترافیک این طرح را عجیب دانست و زیر بار آن نرفت.

وی با تأکید بر این که شهردار سمنان باید به دو سوال درباره این پروژه پاسخ دهد گفت: پرسش نخست این است که آیا تمام افرادی که از بلوار هفده شهریور به سمت میدان سعدی می‌آیند، مقصدشان پس از میدان عدالت است و در این میان هیچ کاری ندارند؟ بالعکس، آیا همه افرادی که از میدان امام رضا(ع) می‌آیند، مقصدشان بلوار هفده شهریور است؟ دسترسی‌ها به خیابان رجایی، باغ‌فردوس، میدان مشاهیر، امامزاده علی‌بن‌جعفر(ع) و… چگونه پیش‌بینی شده است؟

این عضو هیأت علمی دانشگاه ادامه داد: با فرض این که با اجرای این پروژه گره ترافیکی را در میدان عدالت رفع کند، چه اتفاقی برای بلوار هفده شهریور، میدان دریادار، میدان امام رضا(ع) و بلوار قدس می‌افتد؟ به نظر می‌رسد که ترافیک در این نقاط تشدید خواهد شد با این نکته که نقاطی که خودروها با سرعت از تونل خارج می‌شوند، حادثه‌خیز خواهد بود؛ به عبارتی گره ترافیکی از یک تقاطع یا میدان، به تقاطع یا میدان دیگری منتقل خواهد شد.

کاشی با اشاره به این که شهردار سمنان باید اعلام می‌کرد که این پروژه طی کدام مطالعات تعریف شده یا خروجی سند بالادستی است گفت: به واسطه این فقدان مطالعات، همان اتفاقی که در خصوص پل‌های امیرکبیر، نهضت و معلم رخ داد، درباره این پروژه هم رخ خواهد داد.

وی در پاسخ به این پرسش که به جای این طرح چه پیشنهادی را برای رفع گره‌های ترافیکی در مرکز شهر را مناسب می‌دانید گفت: در دنیای امروز این که هسته مرکزی شهر شلوغ باشد، اشکالی ندارد اما نباید بی‌نظمی ترافیکی در مرکز شهر وجود داشته باشد؛ ما به دلیل فلکه‌سازی یا میادین بسیار، شاهد بی‌نظمی در هسته‌های مرکزی شهر هستیم؛ پیش‌تر مشاور طرح جامع حمل و نقل، پیشنهاد کرده بود که میدان سعدی حذف و به جای آن چهارراه ایجاد شود؛ با گزینه‌های غیرهمسطح در همان زمان مخالفت شد؛ حسن حذف میدان این بود که راستگردها بی هیچ خرابی و تملکی آزاد می‌شد؛ اما اصلی دلیل مخالفان این بود که ما با مجسمه میدان سعدی خاطره داریم و این میدان نوستالژی کودکی ماست.

این کارشناس ترافیک احتمال اجرای پروژه تونل بهشت را بسیار پایین توصیف کرد و گفت: حتی اگر شهرداری و شورا بخواهند این پروژه را اجرا کنند، قاعدتا استانداری مانع از اجرای آن خواهد شد چراکه این پروژه به هیچ وجه توجیه فنی ندارد؛ در تعطیلات عید نوروز، شاهد دو مورد چپ کردن خودرو روی پل معلم بودیم؛ درباره تونل بهشت، دهانه‌های ورودی و خروجی به نقاط حادثه‌خیز تبدیل خواهد شد.

کاشی با تأکید بر این که تونل بهشت در حد یک شعار باقی خواهد ماند گفت: من گمان می‌کنم خبر احداث این تونل، احتمالا دروغ سیزده بوده است!

وی در پاسخ به این که با اعتبارات مربوط به این تونل، کدام اقداماتِ ضروریِ اولویت‌داری قابل انجام هستند گفت: مدیریت حمل و نقل و ترافیک در دوران پساکرونا، مسأله بسیار مهمی است؛ در دنیا به این مسأله می‌اندیشند که با پایان یافتن کرونا، چه اتفاقی در ترافیک شهرها می‌افتد؟ پیش از کرونا، تقریبا 70 دستگاه اتوبوس در سمنان برای دانشگاه‌ها سرویس‌دهی می‌کردند؛ با گذشت بیش از دو سال، ناوگان حمل و نقل عمومی در سمنان نیازمند مطالعه است؛ ما می‌توانیم به جای پروژه‌های هیجانی، پروژه‌هایی منطقی مثل بی‌آرتی را راه‌اندازی کنیم؛ چند سال قبل، یک رینگ حدودا 70 سانتی‌متری را مابین میدان سعدی تا فرهنگسرای کومش را به عنوان اولین مسیر دوچرخه داخل شهر آسفالت کردند اما پس از آن هیچ اتفاقی نیفتاد؛ ایجاد مسیرهای مناسب دوچرخه در شهر، مناسب‌سازی علائم ترافیکی و رفع نقاط حادثه‌خیز اقدامات اولویت‌دار برای شهر هستند.

این عضو هیأت علمی دانشگاه با بیان این که بازرسی می‌تواند به مسأله تخصیص بودجه برای مطالعات تونل بهشت نیز ورود کند گفت: شهرهایی با جمعیت زیر 500 هزار نفر، در مطالعات یک‌سری محدودیت‌ها دارند و مثلا حق ندارند مطالعات مربوط به مترو یا تونل‌سازی را انجام دهند.